Yerebatan Sarnıcı'nın Tarihi
Yerebatan Sarnıcı, İstanbul’un en değerli tarihi ve kültürel miraslarından biridir. Bu görkemli yapının tarihi, mimarisi ve efsaneleri, ziyaretçilerine eşsiz bir deneyim sunar. İşte Yerebatan Sarnıcı hakkında bilmeniz gerekenler:
- Yapım Yılı: 6. yüzyıl (527-565)
- Yaptıran: Doğu Roma İmparatoru I. Justinianus
- Adı: Latincede *Cisterna Basilica* olarak bilinir.
Yerebatan Sarnıcı, halk arasında "Yerebatan Sarayı" olarak da anılmaktadır. Bu isim, sarnıcın içindeki devasa sütunlardan kaynaklanır. Bir başka adı ise Bazilika Sarnıcı’dır çünkü sarnıcın yapıldığı alanda daha önce bir bazilika bulunuyordu.
Yerebatan Sarnıcı, mimari açıdan da oldukça dikkat çekicidir. 336 sütunla çevrili olan bu yapının uzunluğu 140 metre, genişliği ise 70 metredir. Sarnıcın su depolama kapasitesi ise 80.000 ton civarındadır.
Sarnıcın iç kısmında kullanılan sütunlar, Roma mimarisinin önemli örneklerindendir. Bu sütunların çoğu silindirik olup, bazıları köşeli ve yivli olarak tasarlanmıştır.
Yerebatan Sarnıcı’nın en dikkat çeken simgelerinden biri olan Medusa başı kabartmaları, Roma heykel sanatının önemli örneklerindendir. Bu başlar, mitolojik Medusa figürüne dayanır ve iki farklı pozisyonda bulunurlar: birinin başı ters, diğerinin ise yatay konumda yer alır.
Yerebatan Sarnıcı, zaman içinde çeşitli onarımlardan geçmiş ve günümüzde bir müze olarak ziyaretçilerine açılmıştır. En önemli restorasyon çalışmaları, 1955 ve 1987 yıllarında yapılmıştır.
Yerebatan Sarnıcı 1987 yılında İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından müze olarak ziyarete açıldı. Bugün, hem tarihi hem de kültürel etkinlikler için önemli bir mekan haline gelmiştir.
Yerebatan Sarnıcı'nın Mimarisi
Sütun Özelliği
Detaylar
Sütun Sayısı
336 adet
Yükseklik
9 metre
Başlıklar
Korint üslubu, sade başlıklar
Sütun Tipi
Silindirik, bazıları köşeli/yivli
Medusa Başları ve Efsaneler
Yerebatan Sarnıcı'nın Restorasyonu ve Ziyarete Açılması
0 Yorumlar
Yorumunuzu buradan gönderebilirsiniz