Cemil Meriç'in çocukluk yılları
Cemil Meriç'in ortaokul ve lise hayatı
1923’te Reyhaniye Rüşdiyesi’nde başladığı eğitimini 1928’de Antakya Sultânîsi’nde (Lycée d’Antioche) sürdürdü. 1935’te liseden mezun olması gerekirken Fransız mandası altındaki Antakya’da o yıl liseler on bir yıldan on iki yıla çıkarıldığı için mezuniyeti gerçekleşmedi. Milliyetçi yönünü açığa çıkardığı lise son sınıfta dersine giren öğretmenlerine karşı yönelttiği eleştiriler yüzünden mezuniyet sınavlarına on beş gün kala okuldan ayrılmak zorunda kaldı. 1936 yılında İstanbul’a gitti ve son sınıfı Pertevniyal Lisesi’nde tamamladı. Bu sırada Nazım Hikmet ve Kerim Sadi başta olmak üzere dönemin öne çıkan solcu isimleriyle tanıştı.Cemil Meriç'in üniversite ve çalışma hayatı
1946 yılının Aralık ayında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde Fransızca okutmanı unvanıyla çalışmaya başladı. Emekli olduğu 1974 yılına kadar bu kurumda aralıksız olarak çalıştı ve yıllarca dersler verdi. Bu arada 1951 yılında Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’ne doktora öğrencisi olarak kayıt yaptırdı. 1952-1954 yılları arasında Işık Lisesi’nde Fransızca öğretmenliği yaptı. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyoloji Bölümü’nde dersler verdi.
Gözlerinden dolayı hayat boyu sıkıntı yaşadı
Cemil Meriç küçük yaşlarından beri görme ile ilgili sıkıntılar yaşadı. Problemli olan görme duyusunun giderek zayıflaması üzerine 1954 yılında birkaç başarısız göz ameliyatı geçirdi. 1955 yılında ise Paris’te bulunan Quinze-Vingts Hastanesinde geçirdiği çok sayıda ameliyatlar da başarılı olmayınca hayatının geri kalan kısmını görme duyusunu tamamen kaybetmiş şekilde sürdürdü.
Edebiyat ve fikir dünyasında edinmiş olduğu değerli tecrübelerini ailesi, dostları ve sevenlerinin destekleriyle paylaşmayı sürdürdü. 1984’te beyin kanaması ve ona bağlı olarak felç geçirdi; ağır bir hastalık ve tedavi sürecinin sonunda 13 Haziran 1987’de İstanbul’da hayata veda etti. Cenazesi Karacaahmet Mezarlığı’na defnedildi.
Cemil Meriç'in eserleri
- Hint Edebiyatı (1964),
- Saint Simon İlk Sosyolog, İlk Sosyalist (1967),
- Bir Dünyanın Eşiğinde (1976),
- Işık Doğudan Gelir (1984),
- Kültürden İrfana (1985)
- Mağaradakiler (1978),
- Bu Ülke (1974, 1985)
- Umrandan Uygarlığa (1974)
- Jurnal I (1992)
- Jurnal II (1994)
- Kırk Ambar (1980),
- Bir Facianın Hikayesi (1981),
- Sosyoloji Notları ve Konferanslar (1993)
- 1974- Türkiye Millî Kültür Vakfı ödülü
- 1983- Türkiye Millî Kültür Vakfı ödülü, Ankara Yazarlar Birliği Derneği'nin Yılın Yazarı ödülü
- 1981- Türkiye Yazarlar Birliği Yılın Fikir Eserleri ödülü
Yorumunuzu buradan gönderebilirsiniz